boynun diyorum boynun
başlangıcı bütün günâhlarımın
Adem ve Havva’nın
basmadığı bâkir
toprak parçası

anamdan emdiğim sütün
damıtıldığı incir yaprağı

dokunsam çiçek açacak
hiroşima-nagazaki

yanıp duracak dudaklarımda
İbrahim’in ateşi
nafile karıncaların taşıyacağı su

kıtlık kıran zamanlardan geçtim
kararıp durdu içimde dünya

çiçeğe duran fidanlar
koparıldı kökünden içimden

soluğuma bulaşan hüznü
örtemedim hiçbir geceyle

duruyor hâlâ yüzümde
tırnaklarımla kazıdığım çocukluk

uzat boynunu
kan yürüsün
kemirilmekten aşınmış dudaklarıma

can bulsun kurumuş topraklar
taşsın içimde kurumaya yüz tutmuş
asi nehirler
durulsun koynunda

uzat boynunu
dilerse Azrail göz kırpsın

uyanırım sıcaklığında
İsrafil üfürdüğü gün sûra

boynun diyorum boynun
anahtarı cennetin
uzat sonsuzluğa
...
Necat USLU


Şiirime değer verip yorum yapan kalemdaşlara,güne getiren seçki kuruluna teşekkürü borç bilirim.Şiirle be aşkla...