1
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
458
Okunma
gözlerine ayarlı
bu şehrin sokak lambaları
acısı,ağrısı bende
kim yakar bilmem ama
ben söndürürüm kandillerini
seher vakti
güneş gecenin rahminden
düşmeden önce
özlemek uzun bir eylem
saplanıp durur kalbimin orta yerinde
yokluğunun hançeri
bende kanar
yerini bulamamış bir neşterin
çıban hasreti
ah’larım
kaybolur yağmurla karışık
müezzin sesinde
benim bile bilmediğim
bir kuyunun dibinde
duyulmaz yankısı
sönmek bilmeyen tütünüm
deşip geçerken ciğerlerimi
öksürük nöbetlerim
bozuyor sessizliğini gecenin
ürkütüyor penceremdeki kuşları
oysa ben
ustasıyım kaybetmelerin
bekçisiyim asırlık yaraların
ah benim tekleyen kalbim
biliyorum benim
senin tek müsebbibin
mahşer günü
yakamda olacak
iki elim
...
Necat Uslu
5.0
100% (7)
Cevap Yaz