26
Yorum
55
Beğeni
5,0
Puan
3655
Okunma


Ruhlar kirlendi
yansıtamıyor artık hiçbir ayna
içimin çölleşen suretini
firavunlaşıyor yokluğun
musa olsam da
olmayınca gözlerin
geçemiyorum yüreğimin kan denizini
dolanıyor boğazıma yalnızlık
yağsız birer urgan oluyor
düğümleniyor hançeremde
kılıçtan keskin her sözcük
tahrik ediyor histerik acılar
bir uçurumun başında buluyorum kendimi
görmesem göğümde saçlarının kızıl rengini
- annemden yadigâr muskaya and olsun ki -
çoktan yıkmıştım bendimi
ve sonra gerisin geri
karışıyorum riyakâr kalabalıklara
maskeleyerek yalnızlığımı
yürüyorum ömrümün örselenmiş yollarını
yarenlik ediyorum düşen yapraklara
daha doğmadan düşleri çalınmış çocuklara
sensizliğin nişanesi saçlarımdaki aklara
sonra usulca çekiliyorum koyaklara
ansızın yığılıyorum toprağa
dağları ürperten sesler duyuyorum
kesik kesik baykuş sesleri
yankılanıyor kayalıklarda
erişemem yarına
ölürüm belki
hep o narin sesin kulaklarımdaki
‘’bir çağ yangınında’’
an be an atan sensin nabzımdaki
ve kalu-belâdan
soluğuma değen
o sol kaburgamın altındaki
sensin
sen
_____________Necat Uslu______________
Şiirimi güne yakıştıran değerli seçki kurulu üyelerine
Okuyan,yorumlayan,eleştiren değerli şiir dostlarına
Şiirime ses nefes olan dostum Eser GÖKAY’a
Teşekkürlerimi sunuyorum.
Şiir gibi bir dünya umuduyla eyvALLAH
5.0
100% (48)