Bir sevinç buldum.
Kat kat kâğıda sarılmış.
Gördüm ki başı yarılmış.
Gözlerinde kurumuş yaşları
Anladım başına yemiş taşları.
Hiç yaşamamış hayatı belli.
Yaşını sormadım belki bin elli.

Bir sevinç buldum.
Dudaklarında yapıştırılmış gülücükler.
Altta tebessümler üstünde ölücükler.
Hasretlere bulanmış özlemler küflenmiş.
Galiba değeri olmayan bir tek özlemmiş.
Kat kat sarılmış sevinçler dönmüş mumyaya.
Belki de gözyaşları ondan yayılmış Dünyaya.

Bir acı buldum.
Paslı teneke içinde bal gibi.
Yeni yeni filizlenmiş dal gibi.
Çivi gibi sivri ve de kör.
Acıya ihanet edenler sanki nankör.
Hayatın ta kendisiydi bulduğum acılar.
Yaşadığımı anlatıyordu yaşadığım sancılar.

Bir acı buldum.
Bulduğuma sevindim sadece bilmeden.
Mutluluk sandım acıyı hiç bilmeden.
Acılarla tepeden tırnağa candım.
Kırılmaya hazır bir darbelik camdım.
Bulduğuma ne üzüldüm ne sevindim.
İçeri de yanıyordum dışarıda serindim.

Bir acı buldum.
Tepeden tırnağa sevinçlerin son hali.
Bir sevinç buldum.
Tırnaktan tepeye acıların son hali.

Şuayipodabasi…
5.08.2018/Kepez/Çanakkale