Sök at içinin odalarına bakan akşam duvarlarını
Teninin sevdasına susayan ıslak kelebekler yağmur gibi yağarken
Bulutlar mecalini soyunur dizlerine çırılçıplak
Mesafelerin durduğu yerde solunca renkleri mevsimin
Biraz sonbahar oluyorum
Saçlarımda rüzgarın bestesi





Ey gözleri yol kokulu sevgilim
Kanayınca dalında tomurcuk nasıl üşüşür güz
Güneş suyunu içirsin dağa
Gölgeler kambur sancılı
Hep bu akşamüstleri
Off...
Parmak aralarından kayan titrek damlalar
Kalbin yamaçlarında yeşil ve sen hala
Sema filizlerini taşırken göğsümün
Küçüklü/büyüklü çocuklar öper dalgaları
Özlemlerin özgürce büyüdüğü yalnızlığım.
Derinlerde gezinirken ellerim
Karanlığa şiir yazıyorum
Koşarak kırlara
Yüzüme dokunan kuşlar sessizce geçerken içinin deminden
Duyar gibi oluyorum kanat seslerini
Çünkü bütün yollar tenha
Suretime bakan aynalarda

-seni ellerimle sevebilir miyim-




Ey gözleri şiir kokan sevgilim
Yokluğunun ortasına mısra mısra sakladım baharı
Hayaller kurarken deniz ve sende
Biliyorum
Alıp kestane gözlerimi gideceksin uzaklara
Zaten çekiniyorum bu şehrin çirkin kalabalığından
Düşünürken seni avuçlarına akmak
Iyi bir şey değil mi sevgilim


Uykularıma dokun
Gözkapaklarıma bir kent otururken