Uçan kuşlara sorun çocukluğumu...

Ağlayan gidişlerimin yedi rengini
Ruhumun hiç bitmeyen yıldızlarına

Yağmur gibi saçlarında geziniyorum fotoğrafların
Kokusu kara trenlerle yüzüme akan
Kim kaçırdı gökyüzümü
Dizlerimin üstünden
Köşe başında üşüyen çocuğa/
Düşlerdeki tahta atıma sorun



Ayaklarımda yalnızlık/
Uçurum ve uçurtmalar
Yüreğimdeki baharın deli menekşesine
Kal istiyorum
Hiç ölme
Avuç içlerimde
Şehirlere gemiler
Kurulurken


Sarıldıkça kaybolduğum varlık
Uykular içinde solmayan kumaş
Kelebeğin kanatlarıyla doğur beni
Odamın karanlık duvarına
Hep aynı şarkıyı söyle
Ne olur gitme
Göğsümü çeken ışığına tut beni
Herkes ölürken



Ah çocuk
Sen bilmezsin
Islıklar içindeki çiçekli gecelerin
Suskun komalarını
Seslendikçe duyduğum sen
Çırpınan sel gibi topla beni
Bir gün gelecek
Ninniler söyleyeceğim

Ki,dokunmak iyileşmek demektir
’Sevgide ısrar etmek gerek’

Gözlerimdeki yağmura sor beni
Kendime iyi bak çocuk