sahatlardır özene bezene dutuyorun
“avcımda yaprağ içinde üş garadut”
herkeşler saldırıyo, almağ isdeyyo
kimselere vermeye gıyamayon
biri “gaçalım deyyo”, öteki “bana ğel”
bi başgası “sana havasın”
analık “ilk gelene ver”
bobam olcag erezil “nere veriseniz verin”
dedem ağlayyo “çocuk bu taha,
üsdelik boyu yüklü sabinin”
ömrümce her gece gördüğüm ürüya
hinci has-öz.. capcannı basbaya bildiğin
ete-kemiğe büründü valla..

gaka(yı)n da yörüyen-gaça(yı)n deyon
narasın gardaş elim-aya(ğı)m keçeleşdi
ayaklarım gatliken bana hızmat etmeyyo
içim yanıyo, elim aya(ğı)m höle buz kesiyo
heryannarım zangır zangır titreyo
duyuyon, görüyon eftikledi galdı garılar
“Ismayıl mı gelmiş” deye soruyon emme
beni yerli duymayollar, tınlamayollar..
ol-gör sesim-solum çıkmayyo, naçar
eve getirmiş, kösmüşler hanaya
ayıkmışıyın neçeden neçe sonura

ne fakıt geşdi bilmen gonşu garılar bi çok
hanaya höyle sıralanmışlar
arayvırıyon, bakıvırıyon Ismayıl, yoğ Allah yok!
Gara Musduğun cenazesinden gonuşuyollar
kimidi bilmen Çatgılımıydı, “ayıkdı” dedi
Hacer Ebe dilekdor-dilekdor “gak gari gak” dedi
“gak gı,.. esgi köye yeni adet getirme
gak bakayın gıçıyın üsdüne otur bi”
“millete bi ğünde iki cenaze gömdürtme”
dişim kitlenmiş ellehem
gonuşsam da sesim çıkmayyo gatliken

garıların başı çekgili
ağıt etmiş gelmişler belli
pertlemiş gözleri.. garıkmış sesleri
Deli Musduğu gonuşuyollar da
hiş “Ismayıl” deyen yok valla
eyi kine gedememişiyin
yıllardır etdiğim gibi; ya Ismayıl’a ağıt edersem de mi?

“gurbetele geden yollar upuzun
o yolları çıynar geder tomafıl
yarini gaybetmiş kınalı guzun
hankı yaban ellerdesin Ismayıl..”

ben “acabına ola Ismayıl nasıl” deyon..
cuap (v)beren yok
gözümde tütüyo o garagaşlı,
selviboylu garayağız deliğannı
yürem gürp gürp, yerinden fıldırdacak
hiş bu ğadar yakın olmadık geçimimiş kırk yıl!
hiş bu ğadar teze habarını almadım,
hiş umudumu kesmesem de
ikdiba bana ğeldi Ismayıl!!;

“Gadir Mevlam senin hekmetin çokdur
verdiğin nimetin hudüdü yokdur
benim dertlerimin dermanı tokdur
Ismayıldan bi başgası olmasın
gönüme bi başga zevda dolmasın”

ova yolunda gördükden ke(y)ri
anası öldüğünde bile
belki görün deye geldim
ben taa nerelerden geldim dee
elin gapısındaykana da
sen ğelmedin.. ireyhinde horukana
o dönülmez yollardan
kaş günnük yolusa
vara yakasına yapışasın ay oğlan
sen nerem deyon adı batasıca
Gedengelmez dağına mı getdin üleenn
çalımın bana mı senin
Ismayıl…

“bürücek delerde allı bürücek
gararımı verdim de seni görüncek
neye bir habarın verilmez bana
mezerimemi gelcem yonsa ölüncek”














garılar benim başımdaykana
mevtayı yumuş galdırmışlar
gerçi ben olsam neydiviceğidim emme
dünürlüğünden geş, hurda gapı bi ğonşu
el ne demez isana,
böğün onaysa yarın bana dedikleyin,

gedip gelenner annadıyo öyle
Ismayıldan baseden yog
işte godu getdi vardı goca Deli Musduug
azametinden gorkulur
basdığı yer titirer
ona bile ğalmadı gapba dünne
ne bileyin sıra; kim bili kimde
bende mi, sende mi
yonusa ikimizden birde mi
Ismayıl..

er ya da geş.. bizde gedecez ya
getmeden eveli
yalan düne gözüynen bi göreydim seni..
bek göresim geldi vallaha ha!
başga bi murazım yoğ Ismayılll
eyi olduğunu gören bi len!
dünne ğözüynen, gara ğözlerini
gözel Irapbım çok görme gari
başga bişi isdemen senden..

gudurasıca garılar gakın gedin bi
işiniz gücünüz yok mu gı sizin
örgülü evi burası mı sanki
getmeden gedesiceler
bi bakmışsın; hinci cümle gapısından giriviri şahınııımm
“son bi sefer gören dedim Aşaduduumm”deye
sarılıvırı sımsıkı..
Canab-ı Allahın hekmetinden soval olur mu
O nasip etceğse kime ne
Ismayılımı da beni de yaradan o
garazevdalara salanda..

höyle sımsıkı sarılsa da
“ben de senin gibi hep böğünün hayalını gurdum”
“hep seni düşündüm, hiş unutmadım,
Garazevdam Aşaduduumm” deyvise
bunca acının üsdüne
dilinde mi galı len..
az mı yolunu gözledim,
yerler yemeyesice
hinci ne deye çıkıvırıp da gelivimeyon len
adı batmayasıca Ismayıll

ben de sarılsam da
soluğunu, kokusunu duya duya
“barabar yaşayamadık
bari barabar ölelim
üş günde olsa
birbirimizin gözüne baka baka
ölene gadag barabar yaşlanalım” desem
ömrümüze ömür gatılsa
emme nerdee ben de o şans
galbim duruviri, ölürün ki..
hasiretlik ne gözelidi
ben neytçen hinci
gapıdan girivirise
Alla(hı)m bak gör gari

insanoğluda emme ha
gapbanın eniği kırk yıl ne diledim ki
bi sefer sarılayından başga
ulen Ismayıl
gucanda uruhumu ben teslim etseydim ya
kör olmayasıca
işallah öyle ölürün
gözlerine baka baka
eller ne decemiş desin, yetdi gari
yatıp gakıp beş fakıt neyi diledim ki sanki
“geleceğsen gel gari
ömür geçiyo Ismayıl..”

demedim mi bunca yıl..
ahım getdi, vahım geşdi
ömrümde bi gün görmedim
ahımı alamadım
gül olup da aşamadım
şükür acı habarını almadım
emme bi selemin tahi gelmedi ki Ismayıl..

“duydum gözel de duydum zengin olmuşun
ellerin goynunda da emlik guzusun
zabahlara gadak göz gırpamadım
çünkü sen gönnümün tanyıldızısın”


















Ağıtlar Kısmen Hesna Küçükçapraz’dan derlendi

resim: Tanyıldızı, Çobanyıldızı, Venüs
görülen tek gezegen olup, özellikle köyümüzden Ismayılcık’ın sabahları bu yıldıza bakarak günlük, mevsimsel hatta yıllık.. bir kaç yıllık iklim tahminleri taptığı söylenirdi. cennet mekan olsunlar.