şaşırmayı özlüyorum
heyecanı sesimde frenlemeyi
böyle katıla katıla ağlamayı
sesimde güvercin besleyen neşeyi
özlüyorum
tam ayarında insan olmayı
ve kaybolmamayı
hiç kimsenin çekmediği bir frekansta
öyle işte
hislerimi aldırmış gibiyim
hayatın ameliyat masasında
yüzünü görmediğim cerrahın
koluna yapışıp son kez ağladım
ve bitti
kan kokan konuşmalara konu olmuş gibiyim
balkonsuz gözlerde düşman ilânı gibi
köhne beyinlerin ciğersiz seslerindeyim
gülüyorum biliyor musun
adım geçiyor diye çiçekleniyordur oda
sadakam olsun karanlığa!
bazı insanların varlığı şeytan besmelesi gibi
siyaha boyanmış su ya da
maskeleri yüzlerine yapışmış gibi
plastik gülücüklü samimiyetlerden tiksiniyorum
anlıyor musun
soğuk bir elin dokunuşu,
ve artık yarım bir tebessüm bile
sevgiden sayılıyor
sen ne yap ne et
içinin en huzurlu yerine bağdaş kur
alengirlisini arama!

✒T.Y.