1
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1335
Okunma
bu gece
beklemek de öldü nihayet
gözyaşı küllere dönüştü
dün de yok yarın da
adımı sildiler tahtadan
resimlerimi indirdiler duvardan
adımla doğmuyor çocuklar artık
gölgem düşerse bir gün satırlara
ağlayan sessizliklere sorun yüzümü
bu gece
umut da gitti nihayet
ne oyunun içinde yaşadım
ne dışında kaldım hayatın
ne maskelerin büyüsünde renk oldum
ne de kapatılan perdelere razı
atın sahneden beni...
✒T.Y.
5.0
100% (10)
Cevap Yaz