Çıldırır akıl baştan gider
Öfkeler şehirden iner
Gürültü sessizlikle cenk eder
Kuru toprak kıskanır yağmuru
Sis bakar bulutlara göz ucuyla dertlenir
Nehir denize çağlar suskunluğunu
Düşmemeye özenir yaprak dala sarılır
Ağaç köküne güvenir heybetli durur

Yıllar dönüşür asırlara
Can alır bazı düşler
Yetinmemeli çocuklar ağlamakla
Beyaz olmak ister kara
Yalnızlık şaşırır kalabalıkta
Kahkahalarla irkilir tebessüm
Mum alevini titretir yangınlar
Papatya alaycı sırıtır kaktüse

Gece geciktirir bilerek bazı gündüzü
Gurbet dalar hayallere gitmek ister
Dertte dertlenir ortak olmak için sevinçlere
Tepe soytarısı olur dağın
Hüzün duramaz yerinde akar yüreklere
Sır kendini yer açılmak ister herkese
Yalanlar doğruyum der inanılsın diye kendine
Mutluluk gecikir bir türlü gelmez kalplere

Korku mu güçlü cesaretin karşısında
Esaret mi kazanır özgürlüğün yanı başında
Doğru yolunu kesiştirir mi yanlışla
Gerçek boyun mu büker sahtenin nazarında
İyilik iyiyi mi düşünür kötülüğün de hakkında

Ölüm hepsinin farkında..