Yaralı bir edebiyat romanında gördüm
Düşlere konu olmuş bir hikayenin satırların da
Daha evvel hiç bu kadar beni çekmemişti yazılar
Kızıp öznelere bağdaştırmadan önce seni

Kanatmaya meyilli bardaktan içmek gibiydi
Rüyalarından geçiyordum sahibini görmeden
Ve içiyordum kanayan dudaklarıma inat
Suyu verenin sen olduğunu anlattıklarını bilmeden

Acı hatıralar da geçiyordun dinlediğim
Tonlarca yük omzuma bırakılıyordu
Oluyordu da sana atılan çamurlarda kirlendiğim
Senli kahkahalar da vardı edepsizce,hesabını kime soracağımı bilmediğim

Yorgun düşüren söyleşilere katılıyordum
Konu başlığında yine ismin geçiyordu
Kırmızı renkli elbisenden söz ediliyordu
Yüzüm de o renge boyanmışcasına öfkeden kızarıyordu

Yazılmış her makaleye her hikayeye sen örtüşüyordun
Anlatılan mevzu bahislerde kulaktan dolma da olsa geçiyordun
Uyanmak istediğim kabusların baş rolü oluyordun
Bir tek şiirlerin mısralarında sessiz sedasız kalıyordun
Bir tek şairleri kandıramıyordun..

s.g.