Varsın sabahlar olmasın
Aydınlık ışık beni bulmasın
Gece sırtımda ki yükü kaldırmasın
Gün çeksin parıltısını gözlerimden
Güneş battığı yerden doğacağı yere geciksin uzanamasın
Yıldızları görmek istiyorum sadece
Dudaklarım da haykırışım olsun
Uzansın gök yüzüne
Sesime yetki versin karanlık
Bütün gece evrenin bilinmeyenini dolaşsın
Dönsün dönsün ve sana ulaşsın

Bir akşam üstü
Güneş tam batmak üzereyken günden uzağa
Usul usul gidiverdin seni şimdi aradığım karanlığa
O aldı
O yüzden bilinmezliğe gecenin yuttuğu sensizliğe
Bu isyanım
Geri vermesi için dayanamam kapısına günün
Almadı ki suçu yoktu güneşin getirdiği o saatlerin
İstesem de yardım edemez
Seni bana gün getiremez

Sabahlar olmasın bu yüzden
Bu yüzden arıyorum iliklerime kadar işlemiş zifiri karanlığın içinde
Güneşi uyandırmaya da meyilli
Zaman kovalıyor yakalamak üzere tam peşimde
Yalvarsam duramayacak kadar da hiddetli

Susun kuşlar sessiz olun
Sabahı bir de siz çağırmayın durun
İşaretçileri çoğalıyor yanımda bitiyor
Bitiyor gece o geliyor
Gün geliyor

Daha bitmedi ki arayışım
Bakmadığım o kadar çok yer var ki uzanamadığım
Çığlıklar atsam da sesimi duyuramadığım
Gidip bakmak istesem de ulaşamadığım
Doğa içten içe benimle alay ediyor
Mistik bir ses
Bulamadın
Belki de bu son geceydi diyor.

s.g.