Gül Çocuk
Biliyorum kalbin en derinden buruk
Minik ayakların üşüyor
Ellerin acımasızca sızlıyor
Küçük bedenin
Kahramanı olmalıydı bu masalın diye düşlüyor
Biraz da örselenmiş yüreğin
Eline ana eli değmediğinden kırgın bakıyor gözlerin

Sokaklar senin koş çocuk
Bütün dünya kalbinin coş çocuk
Herkese inat biraz da
Gül Çocuk

Yaz mısralara dök kalbinden geçeni
Kalem tutar ellerin
Kağıttan düşmesin yeter ki gözlerin
Sefalet senin değil
Görüpte el vermeyenindir bil

Vakte bak yine bir kaldırım taşı uykusu
Bütün dünyanın burnuna geliyor değil mi kokusu
Kaldırım da çirkin şişman kedinin mırıltısı
Sokak köpeklerinin amansızca havlaması
Yarıyor kulaklarını
İrkildin
Bir babam olsaydı korkmazdım dedin
Duydum.

Uyu Çocuk
Uyu ki rüyaların da eğlen dur
İzin verme çalmasınlar
Düşlerini bari alamasınlar…

Uykun da
Gül Çocuk


S.G.