bir metine bağlı kalmaktı hayat
gizli özneler var olacaktı
yüklemler konulacaktı
harfler düşecekti gözümden
virgüllerle ayrılacaktık
noktalar bitirip
satırlar başlatacaktı yeniden bizi

usta yazmış
karamsar bir kompozisyon
giriş gelişme ve sonuçtan ibaret değil
öğrenip öğrettiklerinden katmış
sancılı olmuş
kalemler bitap düşmüş
daktilo ustaya küsmüş
mürekkep sigara kokuyor
kağıtların ciğeri pörsümüş

usta yazmış
alan almış
anlamayan soru işaretlerine dadanmış
ünlem kime neyi anlatması gerektiğini karıştırmış
üç nokta üç maymunu oynamış
şiir öfkesinden haykırmış
heyyy beni sevenler yazsın..
aşıklar baksın
vicdanlılar yansın..

usta yazmış
sora sora bağdata kavuşanlar
hiç mi yanlış anlatan olmadı
hiç mi uzamadı bu yollar..
dem vurdu çiğnenen kanunlar
kağıtlar ağladıda
yanmadımı ciğeri ağaçlarında.

usta yazmış da
insanoğlu cesaret edemeyip,okuyamadan kapatmış
herkesin elinde,olta gibi cımbız
kelimeler av,küçük çelimsiz ve cılız
kimi heybetli korkutur okurunu
bazıları müfredattan uzak
nerde kaldı bu imla klavuzu
anlatsın herkese
iyinin kötünün anlamı her ne ise..

usta yazmış
kuruyup dökülen yapraklardan
solup giden çiçeklerden
yeşile hasret sarıdan ötürü
son bahardan arda kalan mevsim kış
hep yalnızmış