gidişine derhal bir isim koyulmalı
bir şiir yazılmalı
şarkılar söylenip
ağıtlar yakılmalı
ağıtlar sen benden gittiğinden değil
yüreğimin yangınında kaybolup eridiğin için
sözler sarf edilmeli
küfürler de eklenmeli
sen gittiğin için her gün bir gül kökünden öldürülmeli
yaşama dair ne varsa ışık saçan,söndürülmeli

yüzüm yok gittiğini birilerine anlatmaya
gücüm yok kalkıp bir kadeh daha,sarhoş gönlümü rakıya bulamaya
umursamaz görünemem
ama seni de umursadığımı sanma
hangi akşam onu sensiz karşıladığımı görse kızmaz ki bana
hangi tonda doğar ki güneş
deniz mavi mi kalır sanıyorsun
gözlerimden akan kanlara inat

sen gittiğin için
herşey herkes küstü bana
dilim sustu
kalbim kan kustu
ellerim amansızca titreyip durdu
sabahlar daha bir karanlık doğdu
ve yeni bir aşk içtim sakinleşirim diye ama,oda bana zehir oldu
bitmedi hesabım gidişinle
daha bi acıtmalıydı canımı

durdurabilene aşk olsun içimde ki öfkeyi
kim ödeyecek bunun bedelini
kadere karşı mı gelinmeli
isyan mı etmeli
artık ter kokuyor yüreğim
sebebi senden yorulduğundan
müsebbibi gidişinden yana sen
burada kalıp her gün ölen ben..

sen gittiğin için
yağmur toprakla randevusunu geciktirdi
kara bulutlar aydınlığı erteledi
çiçekler baharı değil kışı seçti açmak için
ben ise
kapatamıyorum uykuya hasret gözümü
açamam belki bir daha,kapatsam mı
sonsuz uyanamayışa..

S.G.