BEN ANADOLU`YUM

Taşına, toprağına, gökte uçan sürmeli kuşuna
Enginine ,düzüne, denizine, sahiline
Çam kokulu balına, merada otlayan kınalı kuzuna
Tarihinin en şanlı, görkemli hatıralarına,
Abidelerine, evliyalarına,enbiyalarına senin
İnkişâf ediyorum saygı ve hürmetle Anadolu`m.

Zihnimin her an bir yerinde
Ayağım toprağında, kalbim seninle
Kuzey,güney, batın ve doğunla
Hülyalarımın coğrafyasını doldurdun Anadolu`m.

Serhat bir şehirdir Kars`ın, bahtiyardır Elazığ`ın
Aziz bir kent İstanbul`un, gezmeye doyulmaz ki sağın,solun
Uzan da gel bir Ağrı`ya, Doğubeyazıt`a, sonra da Van`a
Yoruldunsa gel sen İrem Bağı`na
Feyz almalısın Mevlânâ diyarı Konya`da.

Çanakkale`nden kan damlar, dılo dılo yaylalar
Ana, bacı ve kardaşlar, topyekün karalar bağlar
Sakarya`n bir başka akar, içimize hicran dolar
Afyon`unda Kocatepe; dost, düşmana korku salar.

Eğilmezsin Anadolu`m sen
Kaçkar`ınla dik bakarsın,
Ağrı Dağı gibi yüce, Karadeniz gibi hırçınsın.
Evimizin, obamızın,tadımızın ve tuzumuzun
Hem başı, hem de sonusun sen

Serindir Akdeniz`in suyu, girilir dört mevsim boyu
Bir yanında kış kıyamet,
Öte yanınla el yakarsın.
Hasretin çok ağırdır bize,
Sonu ölüm olsa yine, özümüzsün Anadolu`m.

Sivas`ta bak, Gök Medrese,
Görmek kısmet olsun herkese
Antep`in han,hamamları Nemrut`tan miras kalıntıları
Efes, Gordion, Alacahöyük,Alişar
Yazıyor her bir yanı, tarihler sıralar
Gözbebeğisin sen bu aralar
Sakınırım seni ben, canımdan ve özümden
Nazar boncuğu takmalı sana, Anadolu`m.




Çay elinden uzanmalı, Fırtına Deresi`ne
Hız kesmeden gitmeli bir Uzungöl Yaylası`na
Ağrı oradan uzanmış bize, dön de bir baksana
Otağlar kurulmuş yaylakta ve kışlakta
Zemininden zirvesine, hayat var Anadolu`mda.

Sensiz anlamsızdır para, pul, mal ve mülk
Leyla ve Mecnun`un da bak, hep boynu bükük
Sevgiler, aşklar zeminsiz, sensiz
Ağaçlar, kuşlar bak ki çâresiz
Selâmlar adressiz, kişiler kişiliksiz
Dağlar mahsun; ovalar, kentler suskun
Varsan sen anlamlı her şey,
Anadolu`mla anlamlı, canlı cansız her bir şey.

Yurtsun, sığınaksın; kurda, kuşa barınaksın
Mehmetlerden,Ahmetlerden, Fatma, Figen ,Velilerden
Sert bakışlı ama altın yürekli Koçyiğitlerden,…
Velhasılı ecdâdımızdan emanetsin Anadolu`m.

Diller lâl oluyor bak, sana
Şairler anlatamıyor seni mısralarında
Ozanlar çalamıyor seni, tutturamıyorlar makamı
Zenginliğin öyle büyük, öyle de derin ki
Sırmalı taç, işlenmemiş elmas, ab-ı hayatsın Anadolu`m.

Yurtsuzlara ebedî, bizlere ezelî bir yurtsun
Dünyalara denk, sayılamayacak kadar türlü renk
Sanatçının fırçasında uyum, mısralarda ahenk
İşlendikçe azalmayan bir madensin.
Sen varsan, biz de varız, Anadolu`m.

Elaziz`de sekiz köşeli şapkasıyla mertim, Gakkoşum,
Erzurum`da yiğidin hası,ağır başlı; can dostuyum,Dadaşım,
İzmir`inde,Aydın`ında, Kastamonu`nda gözüpek,gönlüpek bir Efenim
Dersliğinde vefâkar, sorumluluk yüklü, tebessümlü öğretmen,
Bereketli toprağında, seni işleyen, ekmeğini çıkaran
Nasırlaşmış elleriyle hasadı yapan çiftçi,
Sanatkârın gözünde eşsiz bir tabloyum, şiirim,gazelim
Baştan ayağa biçâreyim, hem senim, hem de benim,…
Etle tırnak, canda beden, havanda oksijenim.
Henüz adına yaraşır yazılmamış o .şiir,
Tekrarlarla dinlenecek ve asla eskimeyecek bir senfoniyim
Çünkü ben Anadolu`yum, Anadolu da benim.


Ebedî saklanacak bir emanet, anlamını hiç yitirmeyecek
Zaman ve mekânla sınırlanmayacak, yıllara meydan okuyacak
Kardeşliğin ezelî ve ebedî yurdusun,
Sana kem bakanın özü, canı, nefesi kurusun
Bayrağınla, milletinle,toprağınla ilelebetsin.
Asla solmayacak çiçeksin Anadolu`m.

Oğuzhan KÜLTE