küçük bir sandalın içinde
sonsuz niyete burun kıvıran
bir kadın ve onun olmasa olmazı herifi
ikisi de az bir ateşe kusursuzken
küllün vebali rüzgar alsın diye
oradaydılar be

oy oda nedir ki
köpük yandaşı beline kadar sıyırdı
kumaş artığı eteğe
bir boşluğa bir kendi tarafına çarpar sırtı
kırılgan olan payını alsın diye
oradaydılar be

evrenin ayıba dudak uçukladığı sanılır
ama
doğa perçemini uzuna kesmek zorunda değil
varsa akıl köşeciğinde
doyunca doyulunca sevişmeliymiş
sonrası mı?
tereyağda kıl çekme hesabı veriştirip
aç buğday ambarından selam alsın diye
oradaydılar be

karanlık haklı,
iki yakası aşka iliklenmiş bu fakiri zengin dokunuşu
kim ne yapa bilir. devresi yanık alemde
şair debelenir
nefesin hayale nala vurup mıha paslansın diye
oradaydılar be

çok ilerisi topuk yosması kaldırım taşlarına kalmış
kaç bu gece
aç düşünceydi hepsi o kadar
günah sevap kadar suçsuzlar
be...
29-12-2015
İST