I.


Masadan kalkan tozu yakalıyorum
Ellerimle.
Eşyaların yukarıya doğru kovduğu...
-Eski bir şeyi yakalamak-
Anımsatan.
Acı veren.
Yaşamaya çalışan bir şeyi...




II.


Kokluyorum
Bu sıradan günü
Dünyayı, sizin yaşadığınız şeyleri, sesinizi
Milyon yılın birbirine karıştığı acıyı
İçime çekiyorum bu sıradan günü
Bıraktığınız onca bakışı, gülüşü,
Ölümü.
-Yaşamak
Bilmediğini hatırlamak-
(Bilmiyordum doğrusu)




III.


Beni sana güzel anlatsınlar
Ela
Güzel bir gün gibi
İçinde nefrete dair hiçbir şey...
Buğuların arkasından bakarım sana
Annenin sesiyle örtülmüş
Dalın en ince yerinden kırıldığı...

Ela
Güzel bir gün gibi hatırla
Beni...




IV.


Kendimden size uzanan yolu geçiyorum
Yalnızlığım sizin yalnızlığınıza karışırken
Orada
Bir ölü kuşun soğukluğu gibi
-Yalnız! Gerçekten dokunduğunuz bu soğukluk gibi-
Duruyorsunuz.


Yaşamak
Birinin yalnızlığına karışmak...
Bilmiyordum doğrusu.











kıyıdaki adam