36
Yorum
51
Beğeni
5,0
Puan
3036
Okunma

Aynur Engindenizin KORKU BUHAR GİBİ BİR ŞEYDİR adlı yazısından alınan ilhamla yazılmıştır.
Bu şiirin başlangıcı bir şarkıdır. Sema Enci bu şarkı için bir şiir yazdı. Aynur Engindeniz de o şiir için bir öykü yazacağını söyledi ben de yazılacak öykü için şiir yazacağımı söyledim. Son halka bu oldu.
Bütün ölü evlerinde pencereler biraz aralıktır
Umutsuz yaşanmaz diye
Bilerek yarım bırakılmış şeyler gibi.
Kırk gün gül suyuyla balkonlardan
İndirip gökyüzünü öptüm beni odaya aldılar.
(Bana bunun doğru olmadığını söylediler.)
Oysa ben bir tek kendi rüyamda ve
Seninle bulabilirdim yolumu.
-Ağladım.
Perdelere çarpıp yere düştüm.-
Sonra sofraya oturttular bir lokma olsun yiyeyim diye
Biraz daha ayakta durayım diye kollarımı ovdular
Babam geldi ve babam yüzüme bakamıyordu benim
Baba dedim... Doğru mu?
(Bütün ölü evlerinde doğrular
Her zamankinden daha doğrudur.)
-İsmini sessizce merdiven boşluklarında
Yedi kez Yasin ile andım (Allah’ım)
Beni affet ama...
Bu seslere dayanamıyorum.-
Elimde hala bir saksı menekşe ile kaldığım o camlarda
Annemi beklerken
Yirmi yıl sonra babam buldu beni.
Sabah ezanıyla sarıldık birbirimize.
Ağlamıyormuş gibi yapıp...
Ben çocukluğumdan kaçarken baba
O soğuk evden ve Şubatlar’dan
Sessizce akan iki göz gibi saklıyorum seni.
Çünkü yalnız bu kaldı -bir pencere aralığım.-
Ölme sakın.
kıyıdaki adam
5.0
100% (50)