Sanki der ki 'Şiir';

Hayat.. Ey hayat denilen; herkesin sürekli ve binlerce fetva verebilecek kadar hakkında çok şey bildiğini zannettiği, anlamını-anlamsızlığını yıllarca tartıştığı sen!
Sen; benimse sadece yaşadığımsın. Ne yaparsan yap, ne kadar acıtırsan acıt ruhumu yüreğimi; ötesini düşünmeden durup ara vermeden, kafamı kaldırmadan, arkama baktıkça adımlarımı hızlandırdığımsın. Yaşadığım kadarsın işte...

Ey beklenilen, ha geldi ha gelecek derken uykuya dalınılan sevgili! Aslında bilirsin bilmeye gelmesi imkansızdır gene de beklersin bazen işte... Bir insanı özledin mi hani zaman çabuk geçerdi? Koydukça koyuyor dokundukça dokunuyor yaşanmışlıklar an ı lar..

Sanki şehrimin bütün sokaklarında, bütün camlarında, bütün şafaklarında hep silüeti asılı duruyor sanki yaşanmışlıklarımın.. Ve her yerden fışkırıp yağacak gibi sanki geceme..

Ey hayat-içindekiler-insanlar yaşattıklarınız arasında kalıp boğuşuyorum kendimle, yüreğimle, cevapsız sorularımla... Tüm yaşanmışlıkları(mı)n inadına sahip çıkmak istiyorum aslında değer denilenlere. Tüm aldanışlara rağmen inanmak tutunmak istiyorum hayatın bir ucundan.. Var olmalı biliyorum! Olmalı bir yerlerde masum, hesapsız, çıkarsız beyinler yürekler, sevgiler sevda.. Olmalı hayaller, umutlar... Olmalı incinmeyeceğim bir yer.. Olmalı da.. Hani nerde ler? Nerde? Hepsi kırık-dökük , eksik, yarım kalmış içimde bir yerlerde.. Şimdi med-cezirlerde yüreğim.. Yalnızlıklarda, hüznün derin karanlığında.. Ve yüreğim can çekişiyor aldanmışlıklarda.. Küçülüp ufacık kalıyor o anlarda.. Nasılda sızlıyor acıyor acıtıyorsun be hayat! Sanki tüm dünya, herşey, herkes karşı bana!

Doğrular yanlışlara yanlışlar doğrulara karışıyor bazen.. Belki.. belki bir el arıyorum tutup beni çıkaracak, beni tutacak çekecek, tutunacağım.. Kapatmak istiyorum gözlerimi, düşünmemek istiyorum.. Kaçmak tüm acıtanlardan acılardan herbirinden.. Kaçıp kurtulmak istiyorum herşeyden, alıp başımı gitmek.. Ardıma ve bıraktıklarıma bakmadan.. Sorguluyorum kendimi.. Ah be yüreğim ahh ne çok keşkelerim varmış meğer! Kızıyorum, kızgınım şimdi, en çok da kendime.. Kızıyorum çünkü ben izin vermeseydim eğer, bunca üzemezdiniz beni, üzülmezdim şimdi...

Dalınca dizelerinize kolayına çıkamadım uzunca bir yorum olmasının sebebi de bu oldu, affola!
Her zamanki gibi 'Şiir' okuttunuz teşekkürler 'Şair'.

Saygıyla...