Geçiniz
Esbab ı muhabbetin aklından inip
Akladım diyebildiğiniz dünün yollarından akınız
Anladığınız herbirşeye bir hüküm atfederek
Ağladığınızı yahut güldüğünüzü farzediniz
Kaç elif miktarı susmuşsanız o kadar uzamıştır saçlarınız farkediniz
Geçiniz
Kan değerleri çok yüksek bir vakitten çıkıp
Hangi ırktan olduğunuzu söyleyiniz
Dininizin ezanı hangisiyse önce kendi kalbinizi davet ediniz
Aşkı icad eden canavarın cinnetini seviniz
Ve o cinnetin yarınında cenneti arayınız
Geçiniz
Geçmenin sonrasında geride kim kalmışsa
O siz değilsiniz artık
Siz kendinizi alkışlamak için en iyi yarını seçiniz
Hangi rengin kabuğu olduysanız
Misal turuncu olsun
Ona bende batan güneşin hüznüyüm deyiniz
Geçiniz
Dünyadan geçerken kendinizden geçtiğiniz gibi değil
Dünyalı kimliğinizi vicdanınızdan geçirdiğiniz gibi geçiniz
Bakınız işittiğiniz her kimin sesiyse
Gönül ritminize eşlik ettiği kadar seviniz
Dahası haksızlık olur
Geçiniz
Mevsimlerin de bir makamı vardır
Kış sadelik bahar çoşkudur
Siz yaz deyip ihtiyaç bildiriniz
Ve her ikisininde hatırını gözetiniz
Geçiniz
Arabulucu putların itibarlarını gözetmeden
Kendinizi sadece Allaha birikiniz
Geçiniz
Oğuldan uşaktan yarın olmaz biliniz
Maldan mülkten imkan çıkmaz biliniz
Eşten dostun aş gelse de
Aşk gelmez biliniz
İyisi mi siz geçiniz
Vakit varken biran önce kendinize geliniz

Kimileri birilerinin talihi oluyor
İçten içe umudunun ufkuna koyuyor
Diline bayrak kalbine inanç kılıyor
Kimileri birilerinin kahır haznesine doluyor
Kalbin magmasında kaynıyor
Ya dilin kelimeleriyle lav oluyor
Ya da gözlerden yaş olup akıyor
Kimileri hiç bitmiyor tükenmiyor


İnsan yaşadığı dünler kadar kalabalıkken
Niye gelecek yarınların yalnızlığına tebelleş olur
Mecbur olur varedildiği herbir vakti yaşamaya
Sonra da bu hükmedilmiş mahkumiyete
İnsan aklıyla özgürüm yaftası vurur
Gökyüzüne hapsedilen kuşlar kadar
Yahut okyanuslarda ki yunuslar kadar
Bile değilken özgürlüğü
Ama ben ölmeyi murad edebiliyorum demek
İstesem şimdi şuan yaşamaktan vazcayarım
Veya gardolabımdan istediğim yeşil elbiseyi
Alır giyerim demek midir özgürlük
İstediği futbol takımını tutmak
Dilediği partiye oy verip
Hatta ben şu Tanrının dinindenim
Bak ne kadar özgürüm istersem ona inanmıyabilirimi
Söyleyebilmek midir özgürlük
Aklının ahkamıyla yaşamı üleşen hiç kimse değildir özgür
Velev ki delirmiş ise başka

Bahsi geçen her yarının bekleyeni
Ve korku askerlerini en ön safa dizip
İçten içe tükeneni vardır
Aklında ki olası şıkların en alasını işaretleyip
Yaşayacak olmasına rağmen
Korkar insan
İhanetten korkar hakkını veremeyeceğinden korkar
Aşık olup içinin görünmesinden korkar
Korku insanın işine yaramayan tedbiridir
Günahtır zannıyla iyilikten bile korkar mesela
Şöyle ömrünü saça savura yaşayıp mutlu olacakken
Aklına gelen bir korkusundan dolayı vazgeçer
Korku insanın iffetidir denilir
Ama cesaret de izzetidir
İki elinin biri korkuyla susarken
Diğeri cesaretle tutmalıdır yarını
İki gözünün biri sımsıkı yumulup
Kör bakarken yarına
Diğeri budaktan esirgememeli
İnadına görmelidir o yarını
Korkusu olmayan bir Allaha inanıyor olmak
Cesaret gösterip sevmeyi gerektirir çünkü...
İçini gösterebilenin korkusu kokmaz
Hamzadır o
Yağız yiğittir
Sahicidir
Safidir

Çeşidine bakmadan yalnızlığın en ücrasını
Sevişgen yıldızlar eşliğinde kabullenebiliyor musun
İçinin makam odası kalbinde ağırlayıp
Yüzüne haklı bir tebessüm kondurabiliyor musun
Hüzün kaleni en mağrur rakibin aşka karşı
Derin bir of çekip dağları sarsarak savunabiliyor musun
Sen adamın göğüsün hiç gam çekme varım diye
Bırak isteyen istediği yere uçsun konsun
Sen her vaktinin hayırlısı olanı tak göğsüne
Unutma ölmenin ötesinde yine sen varsın