Her şeyin en çoğunu arıyorken
bilmek
ummak
sahibi olup hükmetmek için
En çoğun bile
zerrenin üzerinde ki toz olduğunu anlıyor insan
Allaha inanınca

Allaha olan inancı soğuduğunda ise
His tutmaz buz olduğunda ise
Densizliğin hadsizliğin sepsizliğin
Dibi doruğu olduğunda yani
Tanrılığının ikrarı için öldürüyor
Fravun oluyor
Nemrut oluyor
Ebu Cehillik taslıyor
Tasması boynunda

Böyleyken böyle oluyor işte
Sınanmışlık diyor akil biri
Mücbir tecrübelerini bir bir sıralarken
İlahi adalet tecelli ettiğinde
Görecek onlar diyor
Görmek kaç kalibre yürek ister oysa bilmiyor
Bilmiyor üst düzey yaşayanların
En çok mağlup olduklarını

Bir ileri ihtimal iki geri sebep arasında
Bir okyanus gibi düşünüyor geleceğini
Çocuklar diyor nereye eksen biter nasılsa
Onlarsız yokluk bile makus talih
Onlarsız ölsek büyük kahır diyor
Ah çocuklar siz hayatı haklayın
Ölümü bize bırakın diyor muhtelif her baba

Kısa çöp uzun çöpten niye hak talep eder
Niye açlık alanı daha geniştir dünyanın
Soruyor çocuklar her rengin sesiyle
Cevap içi yok bir kocamanlık
İçi yok bir yaşanmışlık