I.
Zamanı katleden bir sokağın
Gözleri önünde bağırdım seni
Seni seviyorum diye yaftalandım afakına
Döndüğüm her sevinci sen diye aradım
Kelimelerin arasında

Güzellik çığırtkanı aynaların içinden
Çıkıp gelmiş baharları koydum ömrüme
Her zerresinde hercai adımlarınla
Oradan oraya koşuşan sen vardın
Buldum buldukça daha çok sevdim seni

Sonra bir hüznün perdesi açıldı
Muvakkaten saydık katlanmak adına
Koyduk sahneye oynamak için
Perde kapanınca bitecekti ayrılık
Bitecekti vuslata engel yollar

Haz hazan oldukça iliklerimiz soğudu
İlk olan saniyeleri yıktık ama
Biriken ayrılık saatleri susmadı hiç
Vurdukça şah damarlarımıza
Saklı umutlarımız uyandırdı

II.
Haydi şarkımızı ayıltalım dilimizde
Bir muhtıra sayılsın şiire dair
Kendi olan denizlerin dalgasında
Çarpalım kıyılarına hayatın
Aşkı oynayalım aklımız erene kadar

Okunsun aşkın çok şerefeli minarelerinde
Sevdamıza ait olan her an
Coşkusu erişsin en izbe karanlıklara
Ve secdeye giderken kalbimizin aymazları
Ar duymaksızın teslim olsun aşka