Zihnindeki şarkıların yeri
bir kuşun içine girdiğin
sanki uçar gibi sakinliğin eteğine
giysine saklanmadan ...

derin derin uyumak...

ağaçların dargın bakışlarında
bir dokunsan ağlayacak

kendimi ayırırken içimdekinden
bir iğnenin makbul çabasıyla
yüzümde deliliğin imgeleri

kendini üşüten kadın
aklıma bir bak deliriyor

üşüyen kadın
incecik giyindi ardından buzul

Ön tekerin sürdüğü
bir arka teker
KADIN hangi şekilde yoğruluruyorsun
o kocaman elllerin arasında
kuşların vakti değildir
karşıda bir duvar...

ölüyorum
dumanları görüyorum
yaktıkları şeylerin üzerinden
vardığımda uzuyor
bitmeyen yollar


kurur su gülmez güller
gider bedenimin yeşili
gider kızarak

yalanların içinde yalanları dinle

havanın sezgisiyle
göğsümde yatışmayan birşeyler
işte dünya bu yüzden yanıyor

özüm yıkık bir bina
konuşacak kimse kalmadı

sana baktığımda
kendi yüzüme yamalar dikerdim
sende görükeni saklamak için
sana baktığımda
şehrin irili ufaklı tüm taşları
çarpardı yüzüme

kanardı sözcüklerim
sana dokunamazdım
sana baktığımda
ince kemiklerin gövdemde kırılırdı
şeffaflıkta kaybolurdun
tülüne sarılarak ...


dallardan budanmış çiçek bitki

kısır sonsuzluk

çelişki

ağrı

üzüntü

çekince

korku

kaygı

huzur katliamları

mide bulantıları

hepsi şu an

komidinin üstünde

saatin olmadığı yatak odamda

kollarımda alnımda kucağımda...


bir kardelen çiçeği duyarsızlığıyla
bakıyorum
ayaklarımdaki ökçe
beni yükseltmiyor
yıldızlara bakmak için...