o zamannar bizim iki belik üş-beş geçi var
Çakalo(ğ)lunda katınç,
çebişler de geçiye gatılınca barabar
o ğün dedem badaşık getmiş çobanınan
ağşam üsdü illem karşı çıkardık sürüye
dedeceğzim ne gadak saklasa da besbelli
gene siğim siğim a(ğ)lamış, annacımdan geldi
içimin yağları eridi

etdim-edemedim;
“-n’oldu dede”
ha bire sımkırdıyo,
her zamankı gibi gatliken “hu” demeyo
“-yau n’oldu”
okarda Allah var.. aklıma
Çakalo(ğ)lu bişiy dedi ellehem deye ğeldi,
iki adım atdım atmadım,
bakdı Osduğa uylacan,
golumdan duttu çekdi, “sana hu desem yalan,
garibenin ne gona(hı) gaba(ha)tı var,
Gıbleye döndü..
Goru’nun eteğine taraf bakdık..
isdikametimiz de o cenaha çevrildi
deyneğinine(n) işaret etdi..

“-hooo garşıdahı bi uşdan bi uca geden sürüye
eyicene bi bak daa”
Del’oğlan gapdırmış bi hava..
“-için cızlamasın..
akışıp geder popaz döyüsün ağılına
benden çaldığı sarı liralar yetmedi
Garahacının sürü de Miyeser’e ğaldı
Güneyinin Eteği “Sarı Tarla”
Gorunun Eteği Sarılara “yurd” oldu

ben de işte ha! “benin” deye
“Hacıbe(y)”nin oğluyun deye geziyorun
bobamın, dedemin kemikleri sızılayoru
yapdıkları yannarına kâr
Sarı Miyeser onnara yâr galmamalı
analarından emdikleri südü
burunlarından fitil fitil getirmem ilazımıdı
emme narasın..
gücüm yetmeyoru, yetmeyyoruu!

gücüm yetse onnarı deği(l) gapıdışarı
evelki halım olaydı
sışmaya çıkartmazdım evelallah
daşı daş üsdüne godurtmaz
takkalarını öğüne indiridim emme
benden geşdi ne fayda
o ğünüm yok, elimden ne ğeli

ele-ğüne erezil ürüsva etmez miydim ben onnarı
dedim ya benden geşdi gayrı”
deye ilendi, hüngür-hüngür ağladı ya
“-ben varın” !!!
…
“-ben varın dede!” dedim
“-senden geşdiyse de
benden de geşmedi ya
eveallah..
ahdını goman onarda
analarından doğduklarına
bin pişman ederin nerde bi Sarı varısa”

o an etibarıynan
hepiciğini birer birer kessem
zerre mıkdar vizdanım sızlamaycağdı
zatinden Haççeli Ebem..
emmim ıramatlıya ağıtlar yakar
ağlar
uvanır..
dişi kitlenir..
fırsant buldukçana söylenir..
Sarılara betdova eder..
zokurdanır durur
fitler..
ilenir
önüşleri ga(a)le almazdım,
el gadak çocuk ne bilir
emme kinnenir;
öç almaya bin yemin eder
gan düşmanı olur
garazlanırdım….