66
Yorum
208
Beğeni
5,0
Puan
8253
Okunma
"Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı. Dünya değişiyor dostlarım.
Günün birinde gökyüzünde, güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında, toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama çocuklar, sizin için kötü olacak.
Biz kuşları ve mavilikleri çok gördük, sizin için çok kötü olacak."
-Dünya değişirken-
tanıdık bir akşamda
demlenirken yüreğimde eylül
gel otur yanıbaşıma
kendimden konuşayım sana
bak
büyüyor şehirler
üstelik barbarlaşarak
çıkardan uzak hayır dualar azalırken
sanki eller cehennem
ve sanki
biz biz değiliz artık çocuk!
düşlerin çorak başkentinde
vefanın yalan olduğunu öğrendiğim gün
gökyüzünün çehresi karanlık tarafından işgal edildi
h iç makamında yargılandı ninniler
kan indi kainatın gözlerine
vicdanlara k ar olacakken şiirin ateşi
hoşgörünün felsefesini yuttu kuyular!
bağdaş kurup çöreklenirken gönlüme
metropol dolu meyus sesler
yaslandı öksüz yanım
hüznün yoldaşı suskunun kıyısına...
ey
nûn dergâhının kapısındaki huzur
dehşetle baktığım
hiçlik içinde tükenen gün
ve
sen
ey
ömrü(mü)n eteklerine asılan çocuk(luğum)
hadi kapatın ışıkları
çekin perdeyi
-güle güle size...-
5.0
99% (183)
4.0
1% (1)
3.0
1% (1)