I
Ellerine güven
Ellerin gözü hassastır gözünden
Bırak işini yapsın Davut usta
Bir demir nasıl delinir; eller işini bilir
Bir kadın nasıl sevilir
Yuvarlak, yumuşak, sert
Hatlarında gezer vücudun
Nasırlı eller
İncitmez, yürek pırpırında gönül gözüdür
Sevdayı taşır
Eller kara
Eller ak
Kalpler kadar

II
Ellerim bir dini ritüelin
Göğe yükselen ateşinde tef çalsa
Ağrı dağından baksam
Dokunurum Acem toprağına
Bir gelin yüzleri dövmeli
Elleri ak
Abidin’in elleri dursa
Beyaz bir tuvale beyaz bir kardelen kondursa
-Olmaz oysa, zaman eskitir
kendi içinden geçen ne varsa-

Bir batman kumaş alsam
Göktaşı maviliğinde
Göğü diksem üstümüze
Sonra yıldızları
Parlasınlar diye geceleri


III

Ellerim bir garip işci hikayesi
Bir dokuma tezgahının arkasında
Ömrüm kadar eski
Eller var ya
İşte,
Gider gelir
Sonra orta yerinden kırılır demir
Ve uzun boylu bir sevda türküsü tutturulur
’demiri toz ederler’
Ses yankılanır, karşılığını bulur