9
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1521
Okunma

Bir an için, Tanrı’nın gücü bende olsun isterdim, anne!” Eugenie
Ne fark eder, mevsimlerin adı,
Gündüz geceye, gece gündüze bağlı,
Ben de sen, sen de ben kadar yalnızlık,
Yokluğun gizlerine biz saklı...
Bir gülümse, gözlerimin aynalarına,
İçinde kaynar, nice piç duygular,
Lal takvimine işler, yitik zaman.
Görmek taze bir umut iken,
Gelmelisin en azından...
Avuçlarımda ay,
Gamzelerim de toprak,
Güneşte bekletirim gel diye kendimi,
Yaklaşırsan düşlerime, kutuplarda ısınacak.
O vakit parçalanacak, buzdan yalnızlığım,
Karışıp gidecek, sulara sımsıcak...
Seni çağrıldıkça, aşırı uçlardan,
Yüzüme ıslanan, dertlerim de çoğalır.
Çocuklar renklerimi taşlar, ışıklarda söner.
Kızıl ve sarı bulutların yağmurlarından.
Dereler-imden firari puştlar sulanır.
Bir yaz günü, çıkar gök-kuşağı,
Parçalarım, belki sana ulaşır...
2014/2
5.0
100% (18)