Emeğimle yoğruldum,
Toprak koktum, eylem koktum.
Bulutların güneşinde gözlerine baktım.
Cansız canlı her ne ise, her kim ise,
Aynı dilden konuştum...



Emek kutsal değerdi,
İnanmadım başkalarının yanlışlarına,
Doğrudur diye, hiç olmadı şüphe endişem.
Cevabı yasaklı, sorular sordular o’na,
Kolayken yıkmak, suçlamak kadar,
İçeriden demeç veren adamı,
Uzaktan bağlı, sevdim...



Emeğin ağır yükünü taşıdı,
Yüreğim bir şehirden, öteki şehirlere,
Baskılar gördükçe, buz tuttu dudaklarım,
Önce acılarımı avuttum, sonra ateşle çözdüm.
Sürgündeki bütün insanlar ve şiddete maruz kalanların,
Kimliksiz kollarına girdim, yollarda yürüdüm.
Emek için estirdim afişlerimi,
Attım sloganlarımı,
Korkmadım...



Nerede ölüyü diriltenler,
Göz yaşından beslenen haramiler,
Sevişen kumruları bilmez, yokluğu, yoksulluğu...
Kumda özgürlük için dövüşen bir gladyatör,
Tahtında kolları sarıya boyanmış kadın,
Etrafında zincirlere vurulan insanlar,
Bir filmden ibaret değil hayat,
Gördüklerim yaşadıklarım..



Ölüme inat, yaşasın dediklerim,
Sesimin tonunda haksızlığa karşı kanar,
Bir ten sıcaklığı ister, alın terimde yalnızlıktan,
Emeği öperim uzaktan, emeği yakından,
Ay ışığından çocuklarım olur,
Güneşi beklerken...


2014/2