6
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1932
Okunma
-neden ağlıyorsun-
hayatımın rengini değiştirdin farkında değil misin ?
neden mi ağlıyordum
ta o günlerden
kara kara kalemlerle boyuyordun
gökyüzümün enlemlerini boylamlarını
kendine dik açılarımı
akarsu yataklarımı
ve ben sadece
gözyaşımı koruyordum grilerinden
sen bu coğrafyaya o kadar uzaksınki sevgilim
nedenlerin niçinlerin sorgularında
sevmek yok senin durağında
ezip geçmek var
toprağından kopartıp papatyayı
iklimine ayrılık asmak var
şimdi ağlamalı biraz daha
ağladıkça küçülür belki zaman
belki de dökülür
nasırlı ellerimizden
ayrılığa yazgılı korkular…
sen ki sevgili
ayyaş kelimelerini yağdırırken üzerime
ıskaladın düşlerimi
yalnızca su aldı gülüşlerim
ellerin ceplerinde salınırken bahçelerimde
ben ! nefesini yakalayıp
çıplak avuçlarımla
ekmeğime aşıma katıp
harfleri ayıklayıp cümlelerinden
yeniden aşk yazmayı öğreniyordum seninle
ağlama dedikçe sen…
sen ki…
toplayıp kelimelerini giderken
hiç düşünmedin mi
bıraktığın enkazdan
gözlerini açık unuttuğun ölümden
yeniden uyanır mı bu şehir
ağlama dedikçe
yeniden uzanır mı ellerin yedi tepeye…
hainliği bırakıyorsun öyle mi
öğlenden sonralarıma
gözlerime sürme diye
sürdükçe güzelleşiyorum sevgili
saçlarım daha bi sarı
gözlerim daha bi meriç bakıyor
yıkandıkça ateşinde
şerefelerden akarken ezan sesi
selimiye karşılıyor nefesimi
üç kez öptü babam sesimi
uyan kızım uyan
dışarıda yağmur var
baba toprağında huzur…
rahat uyuyabiliyor musun sevgili
yastığındaki boşluğun izi
dökülürken kaldırımlara
bir çizik daha attın mı kara tahtaya
birgün daha bitti mi
şunun şurasında ne kaldıki vuslata ?..
merak ediyorum
sen neden ağlıyorsun sevgili
ben ıslık çalmayı bilmemki…
(( elçin ))
5.0
100% (19)
Cevap Yaz