4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1513
Okunma
susamış bir buluttan mektup var
nefes nefese rüzgar
kadim nehirlerle
yollarımız aynı
göçmen düşlerim acıyor
sil baştan
yuvarlanıyorum
kördüğüm şehirlere
içimde ilk kılıcı kullanan
peygamberin öfkesi
sise sıkılmış
boğulan güneşin
izlerini siliyorum
ruhumda asi bir gençlik
dalgın bir serçeye uzanıyor ellerim
uzaklarda köyümün
kokusunu özlüyorum
ipler kesiyor omzumu
yüküm ağır
çarşı pazar
mekik dokuyorum
bir çaput bağlıyorum
dilek ağacına
gök mavisi
karanlığın
en karanlık
olduğu anda
çöl dervişinin
deniz kuşunu düşlemesi gibi bir şey
kış ikindisinde
çınarın yaprakları
süzülüyor eşiğime
aç bÎilaç
ayazda kalıyoruz
ikimiz de
gönül gençyılmaz
5.0
100% (7)
Cevap Yaz