hiçbir şeyin hissettirmediği o son
bir zamanlar çoşan taşan deli gönlüm
gülmenin bile hissettirmemesi ne garip
sadece dudakların aralanır ya hani, için kıpraşır

bir gece vakti evin yolunu bulamazsın ya hani
oysa ayıksınıdır ama gidemezsin evine
yollar seni bekler, gözyaşlarını yanakların ve ben seni
beklemenin bile hissettirmediği o an.

saniyelerimin bile sensiz geçmediği o aylar
sensiz, sensiz geçti zaman sen yoktun ben yoktum
geceler, ay, yıldızlar yollar hatta o banklar bile küs şimdi sana
çünkü ben en çok seni onlara anlattım ama sen duymadın

aşkını kalbinden söküp atmanın mecburiyeti.
seni unutacağıma kara torak olurum can kara gözlüm
bu kalp seni unutunca ferahlayacksa yüreğin
nolur gel kendin al onu çünkü ben yapamam

sensiz umutsuzum lokmanım ol gel nolur
seni unutmaktan korkuyorum ya unutursam
sensiz ölümümüm yakın güzel gülüşlüm
artık sensizliğin hisstermediği o an.