7
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1416
Okunma
her şey yitik bu şehirde
ölümü sayıklayan dirim bir bekleyişi
seyre dalar gözlerim
vakit atlarını
salın ömür vadisine
izbe ırmaklardan geçsin
durdurmayın
ölümü karşılamalıyım
kara çarşaflı şu kuşlar
gün mavisi haykırışlarda
arka sokakların karanlığını
örtün üstüme
biliyorum
ruhumu alan bu şehir
buzdan kanatlı geleceğimin sızısı
çorak toprakta biter mi
henüz doğmamış bir gül
dökülüp çözülen
yağmurla yıkayın beni
biliyorum yormayacağım Azrail’i
dingin bir kıyı kasabası rüzgarı gibi
güneşi olmayan bir diyara yönelir adımlarım
ölümü ezberleyen bu şehr- i istanbul
ne bilecek
ne gelecek ardım sıra
“uzanmışken unutmuşken direnmeyi “
gönül gençyılmaz
5.0
100% (8)
Cevap Yaz