6
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
5509
Okunma
güz kuşlarının yorgun soluklarının nemi dudaklarında
üzünç çehrede hırçın ter topakları
"yağmurun karanlığını getiriyor geceye"
çocuk çığlıkları
yırtıcıların dişlerinde karşılıyor her birini ölüm
toplayın ölü yarasaları çatılardan çocuklar görmesin
bir de
yaralı uçurtmaları
gözsularıyla boğuşan çocuk gamzelerini çiçeklensin diye
upuzun öpücüklere boğan annelerin
dağınık saçlarda devinen ellerinin kokusunun sancısı
"gemileri annelerinden çok seven çocuklardan" değildir
savaş çocukları
duvarlarında yuva yapan mermiler
kül ve kan biriktirir
derken umut
sürgün çocuklar için yarın değildir
gönül gençyılmaz
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz