ey şiirin ateş vakası
oku dört kutsal kitap adına
hangi kadın ya da hangi çocuk
yaşarken ölümü içecek yazıyordu
bilmez misin hakiki tanrı lanet yağdırırsa
göklerin düşececeğini
yerin göğe yapışacağını

ey kadın sakın ağlama
ve ey sen çocuk iki katre yapış aklımın darağacına
vakit sükûtta doğuş

tanrısı var mı şiirin
varsa dinlesin ayetlerini
tutar mısın içimden geçenleri
tutuşsam güne yılışık cümlelerin inadına
bilir misin geceleşen mahremi
şehir isyanlarda kan mühür giymiş
s/us pus gerçeklere
kara yazı
sokakların sarkık gözlerinde torbalanmış
kadere biraz daha derin bak tanrı
işte tam da önünde

güneş her iyiliğin anası mı ki
battığında başlayan fuhuş masalı
gelişinin ardında bitiyor gece
sıtma tutmuş cılız çocuk
kimse kimse görmez ya halini biliyorum
ruhun hastalıklı çığlıklarda

hala pazarlıklar peydahlanıyor sır perdelerinde
alan razı veren tamahkar değil bir sefere
daha çok
daha çok diye fısıldıyor kulağına şeytan
birde figüranı var değil mi bu filmin
var elbette
üçüncü tekil onlar çığlık çığlık kalabalıkta
sessizce çaresiz çiçekler artıkları sadece
hayal açıyor artık olmayan zamanlarında
kimi beyaz yada siyah kimi çekik veya iri gözlü
kimi kandırılmış duygularla
kimi zorla satılmış bu pazara

ey şiir tanrısı
hani nerde büyüklüğün söyle
niye mutluluk yok bu şiirde
varsan eğer aç ta bak iri gözlerinle
satılan hayvan bile değil pezevengin dilinde
hep masum kalacak kirlenmeyen yürekleri
hep bez bebek bekleyecek yastıklarında geceleri
sokak kadını de geç git değil mi
anlamadın ya
çoğu ana belki de
şiirler yazmak isterdi belki çocukça
gülmek bazen
bazen ağlamak bir sevgili omzunda
sadeleşmiş hayatın ya noktası ya virgülü
bir yerinden tutunup gitmek işte masalın ama olmadı

tanrı biz yazdık onlar dinledi biz güldük onlar ağladı
gecelere ve sen utanmadın şiirlerinde utanmadın
onlar kadar ey şiir tanrısı

lanetle bu kaderi varsan ve dinliyorsan eğer
lanetle zamanı ki her yol güzel olsun artık
ve kimse düşmesin kötüsüne
kaç bin yıllık masalın dilinde
ne zeus durdurabildi
ne morpheus
ne odin bilebildi
ne de amon-ra
hepsi ölümsüzlük peşinde
sana diyorum bragi
sende güçsüzsün değil mi şiirlerin kadar