tercümanı dilsiz yüreğimin galiba babam saati yine


yaralı çınardayım az sonra
sen öyle derdin
“çölde açan gelincik asi ve yalnız”
ben gülerdim içimden
kaşlarını çatıp söylenirdin
“benden sonra anlarsın deli oğlan”
anladım
anladım baba

ama en çok burada olmayı severdim
seni severdim
sen susardın
ben susardım sana
erkek adama yakışmazdı değil mi
“seni seviyorum” gibi dantelli cümleler
gizli sevmeyi öğrendim senden
gözleri çoğul cümleler yapmayı
el etek öpmeden dağ yamaçları olmayı
nasırlı ellerini severdim
alnımdayken izini
en çokta harçlıksız bayramları
daha bir mübarekti cemalin
hani sevinemediğimiz fakirliğin
yerini doldururdu
yüzündeki zengin sevgiler
yokluğa ektiğim başak der
saçlarımı sıvazlardın
bulgur pilavı
belki ayran
kapıda naylon ayakkabı
yürekte karun serveti
senden öğrendim
minneti kula değil
yaradana
şükür elhamdülillah

olduğun yerdeyim
senin yerinde
ucuz tütün kokusu genzimde
hep ben sararken döker
bıyık altından ince bir tebessümle
sen kızardın hani
ben göğü gözler
her kuşa her buluta taş atar
böceklere sataşırdım
çimen kokusu kadar sevdiğim
özgür olduğum yerdeyim

yaralı çınar suskun yine
bildiğimi biliyor
güneşin buradan toprağa batıp
dünyanın da biz gibi korktuğunu

kaçarken
göz kapaklarımı kesip
dudaklarımı çalan
saçma gibi bir namludan
aklımın ortasına saplanan kurşuni zehiri
canımı yakanı getirdim sana
azra ilinden azrailini aşkın
şimdi ellerimde tabutu
sana bir emanet bırakıyorum baba
sorma kimdi niyeydi diye
sorma sakın
unuttum bir onun adını
unuttum baba

sevin aklımın dikili taşı
gidişin ilk nefeste olsa ayrılığa
kıyımsız ellerimle bıraktım seni
anıları solmayan defterime
biriniz ilk ölen
biriniz ilk öldürülen
habille kabil gibi
seven gönlümde