Mihenk taşım ölçemez ruhumda değerini
Vefa bir adım önde es geçmem diğerini
Söyle be iki gözüm hüznümü vurur musun?
Ya da önünde siper olup da durur musun?
Sen çelikten yeleğim, her giydiğimde huzur
İşlemez mermileri sevdam gülerken munzur



// Külkedisi misali geceleri sersefil
Yine de eser mi aşk, kalbine efil efil //




Kitab-ı hüzün olur ayrılığın acısı
Dağlar yüreğimizi pişmanlığın sancısı
Zincirlesem geçmişi balyozla kırar mısın?
Ağlarken anılarım vicdanla sarar mısın?
Yanık türkü çığırır meylerde kadehlerim
Bazen aleyhim olur sarıldığım lehlerim



//Bitmiyor yâr bitmiyor kurduğum ütopyalar
Göğsümde çırpınırken tutuklu kanaryalar//





Derince kazın, derin ağlasın benle mezar
Her şey fani aslında hayat toprağa kadar
Kabrimde gözüm yaşlı elini verir misin?
Aşkınla çürümeyen bedeni görür müsün?
Bir bakarsın aniden hatıralar dirilir
Gökyüzünden gönlüne şen yıldızlar serilir


//Değişir elbet günler eskir bütün takvimler
Yine de güler mi yâr mutlulukla resimler//





Gözümü kamaştırır şaşaalı mutluluk
Oysa işgal altında umutlara yurtluluk
Maskelenmiş kederin yolunu sorar mısın?
Bulursan birkaç damla sevdayla karar mısın?
Bulamaç yapmak aşkı, kederle birleştirmek
Belki melankolidir acıyı yerleştirmek


// Kapısı cennet değil daima sevdaların
Acısı şeyda eder, hüzünlü vedaların//





Tanrı tanımaz kentin putperest mabetinde
Herkes yalan dolanla sevdanın rağbetinde
Bilemedim şimdi sen kalbime yarar mısın?
Yoksa kıskanç gözlere külliyen zarar mısın?
İliştirdim muskayı , duam korur kem gözden
Bir dağ devrilir mi ki, şerle beslenen sözden


// Bil ki aklım ziyanda, ezilen bir kaldırım
Yakar, kavurur yârim kalbe düşen yıldırım//





Seda YÜKLER