Hava yok, su bulunmaz loş bir kulübedeyim
Bir damla güneş olsa, içerken kana kana
Darmadağınık, kuytu, tozlu harabedeyim
Ninni söylerim kendim gecemde yana yana
Umutlarım kül olmuş, eski bir heybedeyim
Hava yok, su bulunmaz loş bir kulübedeyim



Hayal kurmaktan aciz, bakınırken etrafa
Gördüm saklambaç oynar kader arkadaşlarım
Gülücükleri alıp yerleştirirken rafa
Baktım aynıyız bizler, hepsi de adaşlarım
Ayıklıyorum hüznü bırakıp bir tarafa
Hayal kurmaktan aciz, bakınırken etrafa



Bugün bayram dediler, gülümsedim sadece
Acı bir tebessümle yandı hayat ateşim
Esir aldı gözyaşım, tahta kuruldu ece
Benim gibi hissetti milyonlarca kardeşim
Dilimde annesizlik büyürken hece hece
Bugün bayram dediler, gülümsedim sadece



Mektubumu okur mu anlar mısınız bilmem
Ama içimdeki ses yaz diyor insanlığa
Feryadım tiz çıksa da dinler misiniz bilmem
Aydınlıklar gelirken zifiri karanlığa
Yürekten sözcüklerim, bir kez yazdım mı silmem
Mektubumu okur mu anlar mısınız bilmem



Masal okuyor annem rüyamdaki hayatta
Okşarken saçlarımı yağdırıyor yıldızı
Sonra sabah oluyor renkler yok kainatta
Işıldamıyor evren, kaybetmiş gün yaldızı
Hüzün oturur tahta, acılar saltanatta
Masal okuyor annem rüyamdaki hayatta

*

Kimse suçlu değildir desem inanır mısın
Evladı terk etmenin makul sebebi var mı
Her gün kadere isyan ederim sanır mısın
Allah’a isyanımın sence edebi var mı
Bir gün sadece bir gün yalnız dayanır mısın
Kimse suçlu değildir desem inanır mısın







Seda YÜKLER