Aklın dönemecinde şaşkın bir seyyah gibi
Nereye gitsem de yâr, ışığımsın bilirim
Kara delikmiş hayat, meşkle yanarmış dibi
Ömrüme ömür veren aşığımsın bilirim




Nuh tufanına denktin benliğim alabora
Denizden ateş çıktı, yürek dönerken kora
Sevdayı takipteydin, adresi sora sora
Oysaki alın yazım maşuğumsun bilirim




Yağmur da kar da başka yanımda sen olunca
Korkmam ki fırtınadan sevdan ile dolunca
Rengarenk gökyüzünün yedi rengi solunca
Gökten kalbe salınan kuşağımsın bilirim




Geçmiyor lokmalarım sensizken boğazımdan
Duyulmuyor hasretim ıpıssız avazımdan
Alıyor nasibini hüzünler ayazımdan
Yargısında kalbimin tanığımsın bilirim




Serin sulara hasret aşkla yanan bağrımız
Mazinin yadigarı yazık ki kalp ağrımız
Paylaştıkça azalır dağa dönen kahrımız
İliğime işleyen bıçağımsın bilirim




Dayanmam sensizliğe önce ben ölmeliyim
Azrail yanaşmadan ruhumu salmalıyım
Ebedi aşkım ölmez, ahrette kalmalıyım
Göçsem de bu diyardan yüreğimsin bilirim





Seda YÜKLER