Kalabalık fikrimde anılarım pür telaş
İpini çözen gider, dolaşır gamsız, salaş
Enkazında ölürsün yıkılan hayallerin
Çıkmaza sürüklenir ürperten meallerin
Sonra sarar bulutlar katre-i matemini
Beyhude yaparsın hep anlamsız sitemini

//Gurura yenik düşer aşkın katıksız hali
Eser, gürler, bitirir vakitsizdir tan yeli//





Sigara dumanına karışırken efkârım
Bilirim, görürüm ki hüzünmüş aşktan kârım
Anıların perdesi alev alev, kor, yanık
Müebbetime mahkum yüreğimdeki sanık
Koğuşun duvarları ağlar nemli, kasvetli
Parmaklıklar ardında hatıralar heybetli

// Uçuruma sürükler gözyaşımın gür seli
Kırılınca doğrulmaz zamanın felçli beli//





Çobanın kavalında kaldı masum duygular
Acımasız hafızam yüreğimi sorgular
Eksiltili cümlemde ne özne var ne yüklem
Avazı çıktığınca bağırır derin özlem
Biz vurdukça yeniden dirilmiş cefa denen
Yıkılmaz bu hayatta mutluluğumu yenen

//Bükülür kıvırınca yüreğimin bam teli
Hüküm sürer hoyratça mazinin tozlu yolu//




Sana sözüm var elbet yakacağım resmini
İzlerken ateşinde küle dönen cismini
Yavaş yavaş erirken aynadaki suretin
Cehennemde solacak yapmacık saadetin
Korkma ölmeyeceksin ruhun kaçacak candan
Kurtulacak emanet damarındaki kandan



//Sağ yanın günahkârdı, unuturdun hep solu
Allah görür sevdiğim, kalbi yaralı kulu//





Seda YÜKLER