Neydi siyah anlatmak lazımdı
Bilmese de insanlar salla geçerdik suları
Kaçıyorduk zamanı bölen şehirlerden ikimiz
En çok siyahı seviyorduk iyiydik hayattaydık
İyiler siyah ölüler beyaz giyiyordu
En sıcak öpüşlerde bavulum yüzüme çarptıkça kaldın içimde
Bir kaç parça eşya birkaç sen kalıntısı vardı içinde
Her geçtiğim şehirde çırılçıplak bıraktım seni
Durulmadın siyahtın
O yüzden paramparça doğarak sevdim siyahlığını
Sen deniz oldun ben kayık paramparça öpüşler bizimdi paramparça yüzün

Annemin beni doğurduğu yaşta
Seni doğurdum renkleri böldüğüm dolunayda




Kilit
Doğum gecem bu seninle son karşılaşmamız
Gizledikçe siyahı açığa çıktık gerçekler içinde
Bizden kentler geçti bilmeyenlerden nehirler
En iyi sen en temiz sen bilirsin beni
Denizden çıkıp kopan yosunları anlat bana siyah olsun finali
Gözlerindeki korkuyu görmeyecek kadar kör et beni
Korkma benden korkma dedikçe
“Üzülme” dedi
Ellerimde un ufak kız kulesi
Çanlar sessiz beyaz göğsümde


Erken ölmekten korkma
Beyaz boynuzlu atları görüyorum gözlerinde
Ölüler beyaz iyiler siyah giyer ya beyaz giymek endişesi içimdeki
Bunu bilerek kalman en güzeli zamanda bir an ki tekrar bulacak bizi
Biriken sular mezarları yalar
İçimdeki tapınak karanlığın melekleriyle dolup biriktikçe
Son bir kez daha siyahı giymeden ölmek endişesi var
Bakışlardan miras aşkı nadasa bırakıp denizde kör köpük olmak endişesi
En sıcak öpüşe susmak bıraktığım siyah biliyorum
Biliyorum o da siyah giyiyor bu yüzden yüzüme bakarken doğurduğu korkular


Karanlık bir doğum gecesi
Ey sevgili yaşım beni en çok siyah sevgiler öldürür

Haydi
Dilimde tadı son kez saçlarımı sevse de olur
Her durakta aynı plak çalıyor duyuyorum
Bilmiyorum duyuyor mu biliyorum duymuyor
İyiler hala siyah giyiyor
Kalbim beyaz giyiyor bu gece

İçi siyah dışı siyah sevgisi siyah bulut
Üstüme yağ doğum günümde ben beyazı giyerim sen siyahlığınla böl bedenimi bir kere daha