gün/eşi kıskanırdı gülüşleri
vişne rengi dudaklarına düşen gölgeler

kaybolmakta olan hayalin
izinden tutundu çeyrek adımlarım
uzun cümlelere sığdırdığım gamlı dizenin
….son noktası
ayraçsız yazın düşer gönlüm



işveli doğar şafak dağınık saclarımda
yüzüme sürdüğüm hayalin okşar tenimi
gamzemi dolduran yarım ay buselerin
ve
yaşam ağacımı sulayan mavi mevsim

yaşamın kızıl ormanlarında
kekik kokusu araladık dik yamaçlarımıza
koynumda geçiş üstünlüğü vuslat
bir de
yokluğunda geceden sağdığım hasret
…


pür telaş geçen bir hayatın
freni patlar kavşak yollarda
şişme duygunun delik lastiği
yedeği hazır istetmesi
sırtımda hançer izi eş/zamanlı depremin
…


artçı şoklar yaşadım fay kırıklarında
son kalan toprağın lütfüne sığındım

rahmani bir el tuttu omuzlarımdan
….cennetine meftun olsun ömrüm
temeli derin kazılan
görkemli şatona harc karışığım

güven duvarım.


Ümmü AŞCI
(ÜMA)