Kaç zamandır
Ölü senfonisi çalıyor bulutlar
Sanki kızıp
Kefen dikmişler
Genetiği bozuk şarkıların
dilsiz notalarına



Bir yanda
Sinekler vızıldayıp
Kargalar leş beklerken
Çatladı
İltihap kıvrımında
toprağın tabanı
Göğsünden fırladı ar damarı



Oysaki
Aylardır
Sabır dibeğinde dövünüp
Güneşin kızıl yangınlarında
Safran acılar biriktiriyordu evren
Tavlandıkça su serpilen
Kor değmemiş asil yerlerinde



Sel olup
Yol bulmak isterken
Hayatın kılcal damarlarında
Ansız vurdu
Med-cezir tufanı
Yusuf yüzlü çocukların
Sübyan düşlerine
Tin’imin arka sokaklarında melodram oynadı
Dokuz-sekizlik kefen soyucuları


Şimdi sevgili
Güneşi getirdim diyorsun ellerinde
Ve
Su yakıyorsun buz tutmuş
En ücra köşelerimde
Ki;
Bir yan da maviye susamışlık
Bir yan da kör karanlık
Akıyor tenimden
İnceden inceye



Ümmü AŞCI
(ÜMA)