yaşamın
histeri listesi açılıyor önüme
korkmayın sahnemden
kendimi anlatıyorum sadece






izabella
kayıp düştüğüm mahremin ilk yaprağı
yüreğin çelişkili nasırı
kimsesiz yurdumun öksüz yadigarı
milli hislerimin açılış töreni olarak anıyorum adını
aynı bu şiir gibi
saçların özeldi kızılca kıyamet misali
açık saçık sancıların özenli merhemi
şimdi hangi şehrin durağısın



roza
ikinci hikayemdi
başlangıç son kadar aleniydi bize
ihbar etmişti eşkalini karşıyaka
veya
konak meydanı asılmıştı yakama
sevişmek neden bu kadar mühim
kör ediyor insanı
zaman eriyor buz dağı kılığında
oysa ölmek bu denli ağır basarken cana
ipin ucu kaçıyor



mona
ilişki uzmanıydı
büyüktü senesi toy bünyeme
olgun dokunuşu ruh iklimimi algıladı
yok etti acımtırak bölgeleri enzimi şifaydı
yansıması sıcaktı mesela
ve
o sanattı
yalın bir temanın baş aktristi
mona geçmişin imrendiği neşesi



leyla
sanırım masumdu
kısacık bir yazı koca ömrüne yazdı
bu kez zat-ı muhterem şımarıktı
savaşın çocukları misali harcadım onu
utangaçtı
kırmızı yanakları
terli çıplak alnı sığamıyordu hayata
anlamadı ayrılığı
ikindi yağmuru öncesi bozdum ezberi
ufuğa uzanan teni alacakaranlığa karıştı



fikriye
sararmış bir romandı
kalın kapağı hükümet gibi sağlam
sokağın kara dulu yanıma ilişince ceylanlığı seçiyordu
ürkekti nefesi
kabuk bağlamış yarası gizli
fikriye
yerleşik şehrin göçebe kadını
devrim vakti boşaldın yatağıma
karartma geceleri ele geçirdin varlığımı
sabah bilirdi ancak yapışkan aşkı








ben
kafiyeli şövalye zırhı pas kaplı

üç vakte
ölürüm belki de...









lamour