beyazı bulaşıyor dudağın d haline
kırmızı rengi asi
belki de
en dolgun alıntı ikimize dair
yasaklı sıfatların antik tahriçisi
sevişen ayıp nokta
ve
kat
kat eriyen beden paranoyası



bakma
durmuyor içimde ki şeytan
dürtülerim yağmur yemişcesine kaygan
ısırma
çilek rüyalarım uyanacak



tenimi sakın gizle dili geçmiş zamanlara
dilim suyunu bandırıyor şekerine
vanilya kokun sızarken afrodizyak şevkime
bir defa değil
bin defa coşuyor üryan



yoksan
savunulan kalem çökük
lekeli tüm özneler bonibon kuleler kırık



yatağın konuşma vakti
gece’nin gözleri bağlı utanıyor halinden
o an
ikili lisan söze giriyor açık saçık
ya akıt tohumunu
ya da kuru damarın sabote edilsin ölene dek



oysa bir pastasın
aşk adına
mumların rengarenk yalnız biçimleri farklı
kimi doğrudur
kimi ise doğuştan kambur






aynı
biz g i b i...







lamour