başka ten boşalırsa bakir suyuna
susma
ne olur susma
fikrin delisi ceza almaz bilirsin
kim bilir
bir katilin ruhu girer göğsüme
cellatın olurum iki darbeme bakar
kanın boşalır
yatağın pamuksu dokusuna
ve sadece ağlarım o an
gidişin olmaz beni üzen
veya ölüm değil karneme işlenen
yalnız geçmiş olur beni yok eden



ihaneti kaldırmaz yer çekimim
yerin katmansı tabakasına gömülür kadınsı yanım
mahremin tualine çizdim suretini
siyah beyaz bir tonda değil işlenen
kırmızı
aykırı zamanların rengi



vaktinde
saatinde sözlüsü geçersiz sayılsın
hadi cesaretini kırbaçla
öbeklen gövdeme boyun boyuma denk
soluğun soluğuma değsin ürpersin gece
mesela
terbiyem kaçsın keşfi geç kalınmış bir ülkeye
yalnız sen kanıtla kaşifliğini



biliyorum
psikopat bir tarza sahibim
iliğin donuyor ara sıra eksi derecede
aslında korkuluk olmak değil amacım
dişisel hoyratlığım fazla katılmış hamuruma
çözülmesi zor
imkansız hatta bu saatten sonra



yokluğun
açlığım gibi hiç bir maddesel duygu akıtmıyor zehri
bilinç altı değil hissedilen
üst düzeyde yaşıyorum özlemi
düşsel ifadeler sıkıştırıyor bedeni
kıskançlık azgın deniz misali yutuyor şehri



sabah seher vaktine verirken nefesi
senliği yaşamak
mucizevi sarhoşlukta kaybolmak gibi
demek
senin adın aşk...




lamour