kadın ağlıyor
içine şeytansı bir erkek kaçmış
evrim geçiriyor dışa bakan teni
çatlakları kanıyor kırmızı tuzlu tadı
bazen yürümek istiyor
bazen de durağan anı sızıyor hücresel zarına
üşüyor kadın
ne yatağın sıcak avlusu yetiyor
ne de yastığın yumuşak kıvrımı baldırına
donucu pus emir verdi bir kere
baştan kesildi bileti dönüş yönü tıkalı



kadın sancılı
kasıkları bıçağın keskin ucuna dikişli sanki
durmak yok
yalnızlık tekil bir düşman
biliyorum ödeşesin geliyor düşündüğün an
her gün ümit
her gece çapkın donjuan
lakin sebebi olmayan bir his tutuyor bileğini
o da güven belki de



kadın suskun
onca lisan boşa
hece hece bölünüyor dünya gözünde
kişilik fakirliği seçti zengin hazlar mapusta
yalnız
suç
idam değil
müebbet doğurdu tek batımda



kadın antonyus
güçlü asası saçlarına karışmış
çözme erkek dişlenirsin şah damarından
kimi zaman kadın kara dul
önce sevişir bakar tadına kıvrınırsın zevkten
malasef
bazen sonu ölümdür seksin



kadın aykırı
yaşamın perdesi yarı açık
zaferler
saf gerdana asılırken bile kendine has tavrı
dünya bir sahne ise
sunuş çıplak...



lamour