ben senin bir tek ellerini özledim
çocuk aklım ermezdi
ellerinin gizemlerine
kuru dallara, çaput dolar
mavi boncuktan gülen gözler yapardın
al çiçekli basma etekleri savrulurdu rüzgârda
kimi sarı, kimi kara ipten iki örgülüydü saçları
bir tek kaşları oynamazdı bez bebeklerimin
bilirdim istesem
kaşlarını da oynatırdın

/çaputtan bebeklerimi elimden aldılar anne.
sen artık büyüdün, diyerek…/

yakışırdı eline un eleği
şıkır şıkır bir sesle zaman elenerek akardı
çocukça merakla izlerdim
o an yüzünde kanat takıp uçan tebessümleri
ne düşünürdün…
hangi tarlanın hasadıydı buğdaylar
kim savurdu harmanını
değirmenin taşları arasına sıkışırdı yüreğin bilirdim
nefesin tutulur, köyünün rüzgârı dolardı saçlarına
hep aynı türküyü tuttururdun
"Annesinin bir tanesini hor görmesinler",

/anne, dün gece rüyamda çorak bir tarlaya korkuluk diye diktiler beni,
çok korktum…/

ben senin en çok kınalı ellerini sevdim
avucunun içinde kınadan solmayan güneşler doğar,
ellerin kına kokardı
kozanda sakladığın ipek böcekleriydik
saçlarımızı sevgiyle tararken ellerin
her sabah ekmek dilimlerine
tereyağı sürüşüne hayran
sıramı beklerken
dilimi en son alan olmak isterdim
yüzündeki sevginin ekmeğe akışını izlerdim
o günlerde öğrendim babalarda, annelerin çocuklarıydı
babam da sıraya girerdi
sıranın sonunu hep babama kaptırırdım

/avucumu sıkılmış yumruğa saklıyorum
görünce güneş kınalarını yakmasın diye.../

ben senin ellerinin yorulduğunu hiç görmedim
sadece, alnında biriken teri silerken
un bulaşırdı karakaşlarına
tersten yazardın tüm yazıları
Şaşardım çocuk aklımla düz okuyabildiğime
tersten örerdin örgüleri
ters uçacak diye korkardım ellerinden çıkan kuş nakışları
çocuk aklım nerden bilsin solaktı ellerin
ellerinin gizemini hastalık sandım
kaşık tutarken mucize gerçekleşiyor nidasındaydım
yakaladığında beni soldan örmeye çabalarken senin gibi örgüleri
solaklığını anlattın, gülerek

anne sol yanımda nicedir bir koza saklıyorum
uçmasın diye aklımdan kelebek kanatlı gülüşlerin
ne zaman duaya açılsa ellerim
gözümün önünde melekler kanat açıyor ellerinden

/dualarım en yeşil baharında yüz çevirdi benden
korkuyorum annem dualarını esirgeme üzerimden…/

Zeynep Özmen