4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2746
Okunma
sukut ettikçe sen
sessiz harfler tarafından örselendim
gürültüyle ismini ünlerken kalbim
kalın bir ayraçla kesildi yolum
sessizlik içinde sessizce
mimlendim
sen gideli
kadim zamanların yitik yolcusu gibi
tutuldu, lal oldu dilim
sükûna uğradı bütün harflerim
ses vermez oldu harekelerim
terk etti mahrecim
elleri şiir kesiği
ahraz çocuklar büyüyor içimde
kaderleri benziyor kaderime
hangi harf ses olur
hangi kelime nefes olur
hangi cümlenin gücü yeter
çaresizliği anlatmaya
yara aldı yirmi dokuz neferim
üfle bir harf diyorsun
yüreğime em olsun
nefes olsun
üfleyemiyorum
üflersem tutuşur çelimsiz dal
üflersem ateş yanar
aşk ateşten kor
üflemiyorsam sebebini kendine sor
22 Aralık 2012 – Zeynep Özmen
/şeb-i yeldada sustun
kaderimin miladı oldun/
5.0
100% (4)
Cevap Yaz