demek bu resimde işkence çeken insanları görüyorsun hmmmmmm

tek yorum yetmez bir daha yorumlayayım ablam neden bu kadar sitemkarsın sana bu şiirleri kim yazdırıyor söylesene :)

kalemine yüreğine sağlık kardeşim

bir cenaze kalkıyor bu tenden
lekesiz bir gecenin seherinde
bir feryat kopuyor nefsin dilinden
ey gönül
zamansızlığa yazılmış olan bu şiiri sus
ve ilk sen dinle...
sukutu giyinirken kabrinde kefen niyetine...
okumayı öğrendiğin mekansızlığın
adım adım gittiğin kuytuların aydınlığa çıkan son nefesinde...


dost duyguların dansı gibi akmış gönül kutlar sevgiler sunarım ispire selam...

Güzel şiirinizi kutlarım kalemin daim olsun

Maşallah Maşallah Ne Güzel Şiirdi Harika

Kalem ne çabuk büyüdü

yutkundum üşüdüm boğazımın girdaplarında

ağladım içimde kalbimle

susturdum kulaklarımı şiiri okuduğumda

her yerin dilini bağladım

yürek sesine her dem tebriğimle

Dua vede sevgimle o mis kalbine

cenaze

bir feryat kopuyor bu gece sitemkar
ve dağlayan bir iç çekişle
bir anne ağlıyor belki
sessiz bir gidişin ardından hiçliğe açılan bir sonla
bir feryat kopuyor bu gece
sus ve bir kez olsun dinle...


dilsiz bir doğuşun her bir adımında
büyümeye açılmış yolların
çamlarla kaplı gölgeliklerinde
ve umuda susamışlara çare olan sözlerle
içmeye alışmış olduğum şarabın
yıllanmış gerçeklerinde yürümeye başladım
karanlığından kaçarken her seferinde...



gözü yaşlı bir çocuğun
nisyan dolu kırgınlıklarıyla seyredilen bir çizgi filmin
düşerken ölmeden yeniden kurtulma ihtimalleriyle
işte o ümitle başlamıştı korkusuzluk
titrek bir seherden
bir annenin şefkatli bakışları
mütebessim bir çehreyle
eriyip giderdi tüm acılar öylesine sessizce...


şeyda bir bülbülün ağıdını duyar oldum sebepsiz
ve mahlasımı kazıdığım sıramın yalana bulanmış ümidiyle
gezer oldum Leyla terennümüyle
dillendirirken arkadaşlıkları
dostsuzluğa çare aramayı bile denemedi kimsesizliğim
bir ölünün hatıra defterinde
mazi denilen hayalin katledilmiş sevinçlerinde
ben beni unutmanın ümidini çekerken
nefessiz kalmış göğsüme sığmayan yüreğimle
ilk göz ağrısı gibi sancılanmaya başladı her şey
duymuyor lakin hiç kimse...


bittim denilen bir başlangıca yeniden
gözyaşı kadar mukaddes belki de bir yağmur tanesiydi hayalin
işte o gün kazılmaya başlamış meğer
içime açılan makber gizli bir emirle...


yok demekten korkarken yoklukla imtihan olmak
ağırdı belki söylemek sen diyerek hayasızlığı
kırılmış kalemimin elleriyle...

muallakta kalmış benliğim itiraz ederken
kelamın sahibinden öğrenmeye başladı kulaklarım
sağırlığın gaflete boyanmış ihanetini
yalandan kurtarılmış bir Kudüs gibi...

ne yapmalıydı artık
dikerken sancılarım kefenimi
aşk denilen bir mezara defn edilmeye hazırladı zaman
işte bu teni...

biterken...

bir cenaze kalkıyor bu tenden
lekesiz bir gecenin seherinde
bir feryat kopuyor nefsin dilinden
ey gönül
zamansızlığa yazılmış olan bu şiiri sus
ve ilk sen dinle...
sukutu giyinirken kabrinde kefen niyetine...
okumayı öğrendiğin mekansızlığın
adım adım gittiğin kuytuların aydınlığa çıkan son nefesinde...





şeyma kılınç (dervişim)

Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

mükemmel olmuş ablam bunun seslendirilmesi şart hiç bıkmadan dinleyebilirim bu müthiş sözleri ama okumak biraz yorabiliyor hani ,)